İşte o yazı:
Gürültü patırtının ortasında sessizce, sükunetle dolaş; sessizliğin içinde huzur var.
Sakın bunu unutma, herkesle dost olmaya çalış.
Sana bir kötülük yapıldığında da verebileceğin en iyi karşılık, unutmak olsun.
Bağışla ve unut... Ama kimseye teslim olma...
İçten ol; telaşsız anlat, kısa, açık ve net konuş.
Başkalarına da kulak ver, aptal ve cahil oldukları zaman bile dinle onları, çünkü dünyada herkesin bir öyküsü vardır.
Yalnız yaptığın planların değil, başardıklarının da tadını çıkar.
Sevebileceğin bir iş seçersen eğer, yaşamında bir an bile yorulmuş olmazsın.
Olduğun gibi görün ve göründüğün gibi ol.
Sevmiyorsan eğer, sever gibi yapma.
Çevrene, tanıdıklarına, önerilerde bulun fakat asla hükmetmeye kalkma.
İnsanları yargılarsan, onları sevmeye zamanın kalmaz ve unutma ki, insanlığın sevgi konusunda yüz yıllardır öğrenebildiği; kumsaldaki bir kum taneciği bile değildir.
Hayatta kaybedebilirsin, kaybetmeyi ahlaksızca bir kazanca tercih et.
Bu dünyada bırakacağın en büyük miras dürüstlüktür.
Yıllar geçiyor, geçecek... Yılların geçmesine öfkelenme.
Gençliğe yakışan şeyleri gülümseyerek teslim et geçmişe.
Yapamayacağın şeylerin, yapabileceklerini engellemesine izin verme.
Rüzgarın yönünü değiştiremiyorsan, yelkenlerini, rüzgara göre ayarla.
Çünkü dünya, karşılaştığın fırtınalarla değil, gemiyi limana getirip getirmediğinle ilgilenir.
Arasıra kendini tutamayabilirsin, yüreğini isyana kaptırabilirsin.
Fakat unutma; evreni yargılamak imkansızdır.
Onun için, kavgalarını sürdürürken bile kendinle barış içinde ol...
Sabırlı, sevecen ol, erdemini yitirme.
Önünde, sonunda sahip olduğun tek servet yine kendinsin.
Görmeye çalış ki, bütün pisliğine ve kalleşliğine rağmen dünya yine de insanoğlunun biricik güzel mekanıdır.
Xsentos, Milattan Önce 9.Yüzyıl