KENDİNİ KASAN İNSANLARI SEVMEM
Mustafa Ceceli ve Cengiz Kurtoğlu dinlerim. Türk din musikisi alanında akademik kariyer yapmak istiyorum. Çok çabuk ağlarım. Hele duygusal bir filmde mutlaka ağlarım. Zaten ağlama duvarı gibiyim; sorunu olan bana gelir, anlatır. Sonra başlarız beraber ağlamaya. Futbol oynamayı severim. GS’liyim ama Bursa’yla GS karşılaşmasında Bursasporluyum. Altıncı hissim çok kuvvetlidir. Hangi insanın hangi cümleyi ne için kullandığını anlayabiliyorum. Kendini kasan insanları sevmem. İnsanlara otoriter ya da dikte edici bir şekilde yaklaşmam.
Bir Müslüman olarak görevim insanlara “Bunu yap, bunu yapma” demektense nelerin yapılması ya da yapılmaması gerektiğini yaşayarak ve göstererek; sadece onlarla birlikte vakit geçirerek inandırabilmek. Yani kısacası yaşayalım. Ateist, deist, Hıristiyan arkadaşlarımla çok iyi anlaşabiliyorum. Anlaşmamak için bir nedenim yok. Ortak paydamız vicdan, insanlık değil mi?
