Sabit inançları hayatın çok zor olduğu yönündedir.
Mutlu insanlar hayatın zaman zaman oldukça zor anlarla dolu olabileceğini ve kendilerini bir 'kurban' olarak görmektense, karşılaştıkları zorluklarla mücadele ederek bir an önce mutluluğa geri dönmeyi amaçlarlar. Bunu yapmak için de sorumluluk alırlar ve gerekli şeye konsantre olarak işleri kendileri için oldukça kolay bir hale getirirler. Mutlu bir insanın en belirgin özelliği, bir problemle karşılaştığında 'şikayet etmek' yerine 'problemi çözme' anlayışını benimsemesidir.
Kronik olarak mutsuz olan insanlar bir zorlukla karşılaştıklarında kendilerini 'kurban' olarak görürler ve içinde yaşadıkları evreni, onları mutsuz etmekle suçlarlar. Bu nedenle, sorunlara yapıcı yaklaşamazlar ve sorun büyüdükçe büyür. Eğer çevrenizde her daim mutsuz olan bir insan varsa ona bir bakın; gerçekten de karşılaştığı sorunlarla baş etmek yerine, kendi dünyasına çekilip acı çekmiyor mu?
