2. Ölümden dönüşleri
Necip Fazıl Kısakürek çocukken oldukça haşarı, oldukça yaramaz biriydi. Bu yerinde duramayan fazlasıyla şımartılmış çocuk kireci kaymak zannedip yer, denize düşüp boğulma tehlikesi atlatırdı. Babasının arabasının tamir edildiği bir gün eğilip tekerin altına kafasını sokan ve ölümden dönen Necip Fazıl, yarılan alnındaki izi bütün bir ömrü boyunca taşıyacaktı. “İki yaşımda mıyım, üç yaşımda mıyım bilemiyorum, ortada kimsenin bulunmadığı bir an arabaya yaklaşıp tekerleği çevirmeye başlıyorum. Lastiğin üstünde pünez başları gibi küçük demir pullar bulunan tekerlek alnıma çarpıyor ve ben kanlar içinde yere seriliyorum.”
