Mevlid Kandili duası ve ibadetler

Ya ilahel alemin

İlk yarattığın nur efendimizin nuruydu.

Sen onu var etmeden evvel gündüzün geceden,

baharın da kıştan farkı yoktu.

İyilikler, kötülüklerle iç içe;

akıl nefse yenik,

ruh da bedenin esiri idi.

O güzeller güzeli

Varlığın sırrını keşfedip akla yüksek hedefler gösterdi

düşünceye kapılar açıp

insanın ebedlere namzet olduğunu âlemşümul bir dille haykırdı.

Böyle bir elçiyi insanlığa bahşetmenden

Ve sayısız nice nimetlerinden ötürü

sana sonsuz hamd ü senalar olsun ya rabbi!

Güç ve kuvvet ancak kendisine has olan yüce ve büyük Allâh’ım!

Mahlûkatın adedince,

Zatının rızası,

Arşının ağırlığı ve kelimelerinin toplamınca

Efendimiz Hz. Muhammed (sas) ve O’nun ehli ve ashabı üzerine salât ü selam la bir kere daha yâdederek huzûr-u İlahi’de el açıp yakarıyoruz

Ey her şeye hayat bahşeden Allah’ım

bütün insanlık, hatta bütün bir varlık âleminin bayramı sayılan

mübarek günleri vardır.

bir gün daha vardır ki,

o da Allah Rasûlü’nün dünyayı teşrif buyurarak

tenezzülen aramıza girip bizi şereflendirdiği kutlu zamandır.

Bizler şimdi o anı yaşıyoruz.

Rahmet-i Rahman’ın galeyana geldiğine inandığımız

bu kutlu zaman diliminde,

Mevlid Kandili’nin bizim için hakiki bayram olması ümidiyle,

ümmet-i Muhammed’in hal-i pürmelali açısından

bayram hediyesine en muhtaç birer yetim olduğumuz mülahazasıyla, Şefkat Peygamberi’nin ruhaniyetine sığınarak,

sen den yeniden bir kere daha diriliş istiyoruz ya rabbi

Ey her şeye gücü yeten Allah’ım

Efendimizi düşünmekle

hayatın hiç kimseye nasip olmayan tadını

ve varlığın bitmeyen zevkli maceralarını duyarız.

Duyarız imanın yenilmez gücünü,

Duyarız Müslümanlığın kahramanlık olduğunu,

Duyarız doğruluğun paha biçilmez kıymetler ihtiva ettiğini,

Duyarız iffet ve ismetin, meleklerinkine denk insan tabiatının bir buudu haline geldiğini.

N’olur bu ve benzeri nice güzellikleri daha derince ve engince

Bütün insanların ruhlarına duyur ya Rabbi!

Ya Rabbel alemin

Onun terbiyesi, onun üslûbu ve onun sistemiyle yetişmiş olan nesillerin

imanları iz’ân ufkuna erişiyor,

muhabbetleri çağlayanlara dönüşüyor.

efendimizi bu ölçüde duyup sevmeleri münasebetiyle

her an daha da şahlanıyor

ve o kutlunun arkasında bulunma sevinciyle adeta yeni bir asr-ı saadet yaşanıyor.

Sen dünyamıza yeniden bir huzur çağı

ve gül devri yaşat ya Rabbi!

Ey yüceler yücesi Allah’ım

Yüzümüz yok, hicap içindeyiz;

Efendimizin senin katındaki nazının geçerliliğine de ümitlerimiz tam.

Keşke ne seviyede olursa olsun

efendimizden hiç uzaklaşmasaydık;

ondan gelen ışıklardan

ve ruhlarımıza boşalan mânâlardan

hiç mahrum kalmasaydık..

ve onu o inandırıcı çehresiyle

içlerimizde hep taptaze ve dipdiri duyabilseydik!..

sen bizleri kendi uzaklıklarını aşabilen

hak ve hakikatleri de bütün derinlikleriyle duyabilenlerden eyle ya rabbi!

ya ilahel alemin

O güzeller güzeli Sevgiliyi, bir kere daha misafirimiz eyle..

tahtını sinelerimize kur

gönüllerimizdeki karanlıkları kov,

bütün benliğimize ruhunun ilhamlarını duyur

ve bize yeniden diriliş yollarını göster ya rabbi

İnananları karanlıklardan aydınlığa çıkaran Allah’ım

her gün biraz daha azgınlaşan şu zulmetleri o kutlunun ışığıyla dağıtıver

herkesi inleten zulüm ve adaletsizlik ateşini söndürüver.

her şekliyle kine, nefrete, düşmanlığa kilitlenmiş şu zavallı ruhların boyunlarındaki zincirleri çözüver

sevgiye, merhamete, şefkate hasret giden sinelerimizi muhabbetle, hoşgörüyle coşturuver

ruhlarımızı aklın aydınlığı, gönüllerimizi de mantık ve muhakeme enginliğiyle buluşturuver

ve bizi kendi içimizdeki hicran ve hasretlerimizden kurtarıver ya Rabbi!

Ey merhameti bol olan Allah’ım!

şefkati, adaletini aşkın gönüller sultanını unuttuğumuzun

ve saygısızlıkta bulunduğumuzun farkındayız.

Biliyoruz ki o rahmet nebisi

incinse de küsmedi

Vefasızlık görsede alakayı kesmedi

Başını yaranlar, dişini kıranlar karşısında bile ellerini açıp dua dua yalvardı. Katiyen lanette bulunmadı. Lanet ve bedduaya “âmin” de demedi.

Sinesini, Ebû Cehil’leri bile ümitlendirecek ölçüde açabildiği kadar açtı

ve her sözünü, her davranışını senin rahmetinin enginliğine bağladı.

Sen bizleri onun o engin merhametinden istifade eden

ve şefaatine de nâil olanlardan eyle ey Rabbi!

Ey ihsanları sonsuz olan Allah’ım

düşe-kalka olsa da hep Efendimizin izinde yürüme gayretindeyiz.

N’olur bizi bir kere daha sevindir.

Sevindir ki; bağının taptaze fidanlarıyla

adını âleme tam duyuracak demdeyiz.

Bu dünya ışığa hasret gidiyor.

Bizler o kırık azimlerimiz ve o çatlamış ümitlerimizle,

yolların hakkını veremesek de hep yollardayız.

Sadece hislerimizle de olsa, aradığımız hep senin habibin;

N’olur gönüllerimiz bir kere daha onunla dolsun,

ufuklarımızı saran şu upuzun geceler yerlerini gündüzlere bıraksın

ve viladeti bizim hakiki bayramımız olsun..

Ey yapılan dualara cevap veren Allâh’ım

Sana itaat edilir Sen karşılığını veririsin;

Sana isyan edilir, sen bağışlar ve affedersin,

Darda kalanlara icabet edersin,

Zararı sıkıntıyı ortadan kaldırırsın

Hastalara şifa, dertlilere deva verirsin

Günahları bağışlar, tövbeleri kabul edersin

Sen bizlerin dualarını kabul buyur ya Rabbi!

Allâh’ım

acizlikten, üzüntüden, tasadan, kederden,

Korkaklıktan, kabir azâbından, cehennem ateşinden sana sığınırız.

Bizleri kötülükten ve kötülerin şerrinden emin eyle ya Rabbi!

Ey Yüceler Yücesi!

bize karşı düşmanlık duygularıyla oturup kalkanların kalblerini yumuşatmak murad ediyorsan,

bize ve gönüllüler hareketine karşı onların kalblerini yumuşat

ve sinelerini daimî bir sevgiyle doldur! Ya Rabbi!

Ey kalbleri evirip çeviren Sultanlar Sultanı!

Bizim kalblerimizi de, onların kalblerini de sevdiğin ve hoşnut olduğun güzelliklere çevir! Ya Rabbi!

Allahım

Sen bizlere bizi aşan istidat ve kabiliyetler ver

ve lutfedeceğin bu kabiliyetleri

senin rızan yolunda kullanmayı

bizlere nasip eyle ya Rabbi!

Allahım

Sen bizlere peygamberleri donattığın sıfatları lutfet lakin biz lutfedeceğin bu sıfatları tefahur vesilesi yapmayalım ve hep kendimizi sıfır görelim ya Rabbi!

Allahım

Cümlemize vicdan genişliği lutfet

Kalplerimize inşirah bahşet

Bizleri kollektif şuura sahip kullarından kıl

Ve bizleri müttakilere rehber eyle ya Rabbi!

Ey yüceler yücesi olan Allahım

Biz ümmeti Muhammedin dağınıklığını gider

Bize ve ülkemize birlik ve dirlik ver

Bütün dünyaya da huzur ve barış nasibeyle..

Kalplerimizi birbirene ısındır ve

Bizleri birbirimize sevdir

Dünyanın dört bir tarafında hizmet eden kardeşlerimizi

Bizlerle beraber ihlas-ı etemme muvaffak kıl ya Rabbi!

Allâh’ım!

Efendimiz Hz. Muhammed (sav)’in Sen’den istediği

her türlü hayrı Sen’den istiyor,

yine Peygamber Efendimizin sana sığındığı

her türlü şerden de

sana sığınıyoruz.

Yâ Erhamerrâhimîn ve Yâ Ekremelekremîn!

Bizim, anne-baba ve ecdadımızın

Bize rehberlik ve kılavuzluk yapan büyüklerimizin,

Bir harf bile olsa kendilerinden istifade ettiğimiz hocalarımızın,

Sevdiklerimizin, sevenlerimizin,

Içinde neş’et ettiğimiz beldedeki insanların,

Milletimiz fertlerinin,

Kadın-erkek inanan bütün arkadaşlarımızın,

Dostlarımızın, kardeşlerimizin..

Bize karşı hep civanmertçe davrananların..

Hayır dualarında unutmayıp

Her zaman bizi de yâd edenlerin..

Üzerimizde hakkı bulunan kimselerin..

Kıymetli nasihatleriyle

Bize bekâ desenli sâlihatın yollarını gösterenlerin…

Ve bütün ümmet-i Muhammed’in

Günahlarını bağışla! Ya Rabbi!

Allahım!

Duamızın sonunda Sana olan minnet ve şükran hislerimizi

Bir kere daha tekrarlıyor,

Resûl-ü zîşânı, âlini, ashabını

Bir kez daha salavâtlarla anıyor

Ve dualarımızı kabul buyurmanı istirham ediyoruz.

Ne olur, bizlerin dualarına icabet buyur ya Rabbi!

Amin ve selamün alel murselin vel hamdü lillahi Rabbi’l-alemin…

ÖMER FARUK ŞENTÜRK

Bu gece kalbimize bir güneş doğdu! Yıllardan milâdî 571. Aylardan Rebîülevvel ayı. Ayın on ikinci gecesi. Günlerden Pazartesi. Evlerden Mekke’nin en şerefli, en mütevazı, en sakin, en huzurlu evi. Vakitlerden, vakitlerin sultanı, zamanların en şereflisi seher vakti. Şu karşıladığımız gecenin seher vakti, o şerefli gecenin sene-i devriyesi. Kâinat ve kâinatın her bir zerresi görülmemiş bir sevince gark oldu o gece. Karanlıklar bir anda nurla yırtıldı, doğudan batıya her yer nurla doldu. Putlar devrildi. Bin yıldan beri yanan Mecusî ateşi söndü. Kutsanan Save Gölü bir anda kurudu. İran’da Kisrâ’nın sarayının on dört sütunu çatır çatır yıkıldı. Gökten bir yıldız doğdu ve yıldızlar salkım saçak yere doğru eğildiler. Çünkü o an, kâinata şan ve şeref veren, Kâinatın Efendisi, dünyanın ve âhiretin Güneşi Hazret-i Muhammed Aleyhissalâtü Vesselâm dünyaya teşrif buyurdu. Kutlu anne Hazret-i Âmine validemiz anlatıyor: “Hamileliğimin altıncı ayında bir gece rüyamda karşıma bir zat çıkıp dedi ki: ‘Ya Âmine, bil ki sen, âlemlerin hayrına hamilesin. Doğduğunda ismini Muhammed koy. Halini hiç kimseye bildirme. “Doğum zamanı gelmişti. Kayınpederim Abdulmuttalip, Kâbe’yi tavafa gitmişti. Evdeydim. Birden kulağıma müthiş bir ses geldi. Korkudan eriyecek gibi oldum. Bir de ne göreyim: Bir beyaz kuş peydahlanıp yanıma geldi. Ve kanadıyla arkamı sıvazladı. O andan itibaren bende ne korku, ne kaygı hiçbir şey kalmadı. “Yanıma bir göz attım: Bana bir ak kâse içinde şerbet sunuyorlar. Kâseyi dikip içer içmez beni bir nur denizi sardı. Ve Muhammed dünyaya geldi. “Gördüm ki doğuda bir bayrak, batıda bir bayrak, Kâbe’nin üstünde bir bayrak. Doğum tamamlanmıştı. Yavruya baktım: Secdede! Parmağını göğe kaldırmış. Hemen bir ak bulut inip yavruyu kundakladı, kucakladı ve kapladı. Bir ses işittim: ‘Doğuları ve batıları dolaştırın! Deryaları denizleri gezdirin. Tâ ki mahluklar Muhammed’i ismiyle, sıfatıyla, sûretiyle tanısınlar’ Biraz sonra bulut gözden kaybolup gitti.” Kâinatın övünç kaynağı Hazret-i Muhammed (Aleyhissalâtü Vesselâm) dünyaya geldiği sırada, aziz annesinin yanında Abdurrahman bin Avf’ın annesi Şifa Hatun ile Osman bin Ebû’l-As’ın annesi Fâtıma Hatun da vardı. Şifa Hatun o an gördüklerini şöyle anlatır: “Allah’ın Resûlü (Aleyhissalâtü Vesselâm) doğdukları zaman ben oradaydım. Hemen yetiştim. Kulağıma bir ses geldi: ‘Allah’ın rahmeti onun üzerine olsun!’ “Doğu ile batı arası nurla doldu. Hatta Rum diyarının bazı saraylarını gördüm. Sonra Allah Resûlünü kucağıma alıp emzirmeye başladım. Üzerime öyle bir hâl geldi ki, vücudum titremeye başladı. Ve gözlerim karardı. Yavrucağı gözden kaybettim. Yine bir ses: ‘Nereye gitti?’ diye sordu. ‘Doğuya götürdüler!’ diye cevap verildi. “Bu sözler zihnimden hiç çıkmadı. O zamana kadar ki, Allah Resûlü peygamberliğini ilân eder etmez hemen koştum ve ilk Müslümanlarla birlikte iman ettim.”1 O sıralarda, Mekke’de bir Yahudi oturuyordu. Resûlullah’ın (asm) doğduğu gecenin sabahı Kureyş’lilerin karşısına çıktı ve sordu: “Bu gece kabilenizden bir oğlan çocuğu doğdu mu?” Kureyşliler: “Bilmiyoruz!” dediler. Yahudi sözlerine devam etti: “Varın, gidin, araştırın, soruşturun. Bu ümmetin Peygamberi bu gece doğdu! Sırtında alâmeti var!” Kureyşliler araştırdılar, soruşturdular ve gelip Yahudi’ye haber verdiler: “Bu gece Abdulmuttalip oğlu Abdullah’ın bir oğlu dünyaya geldi. Sırtında bir alâmet var” dediler. Yahudi gitti, Resûlullah’ın (Aleyhissalâtü Vesselâm) mübarek sırtındaki peygamberlik alâmetini gördü. Gördü ama aklı başından gitti. Canından, ruhundan bir parça kopardılar sanki. Kendini yırtarcasına haykırdı: “Peygamberlik artık İsrail oğullarından gitti! Bundan sonra artık başka peygamber gelmeyecek! Kureyşlilere öyle bir devlet gelecek ki, haberi doğudan batıya kadar ulaşacaktır” diye bağırdı.2 Bin dört yüz otuz yedi yıldan beri ufkumuz aydınlık bizim elhamdülillah. Karanlık mecâzî oldu, aydınlık hakîkat artık. O gün bu gündür karanlık geçici, aydınlık ebedî; karanlık yüzeysel, aydınlık özde; karanlık hayalî, aydınlık gerçek. Hakikat güneşi bütün kâinatın semasında bu gün. Her taraf nurlu, her taraf aydınlık. Hazret-i Peygamber’in (Aleyhissalâtü Vesselâm) ismi ve getirdiği nur, doğudan batıya her yere ulaştı, her yeri zaptetti bugün. Devir onun (asm) devri, zaman onun (asm) zamanı. Çağa hâkim olan o (asm). Dünyayı elinde tutan o (asm). İnsanlığı ayakta tutan o (asm). Bu gece onun (asm) doğumunun 1437. şerefli yılının yıldönümü. Onun (asm) aramıza, kalbimize, dünyamıza gelişini bir kez daha tebrik ediyoruz. Ona (asm) ve onun âl ve ashabına kâinatın zerreleri sayısınca salât ve selâm olsun. Bu gece, Peygamber Efendimiz’e (asm) bîatımızı yenilemeli, onu salât ve selâmlarla çok anmalıyız. “De ki: Eğer Allah’ı seviyorsanız, bana uyun ki, Allah da sizi sevsin”3 âyeti gereğince Peygamber Efendimiz’in (asm) sünnetine göre yaşama azmimizi ve aşkımızı canlandırmalı, yaptığımız duâ ve zikirlerle, ömrümüzün son nefesine kadar yaşama niyetinde olduğumuz sünnet-i seniyye ile hem Allah’ın rızasına, hem de Resûlullah’ın (asm) şefaatine mazhar olmaya çalışmalıyız. Mevlid Kandilinizi tebrik ederim. Dipnotlar: 1- S. Suruç, Peygamberimizin Hayatı, s. 57; 2- A. Cevdet Paşa, K. Enbiyâ, 1/43; 3- Âl-i İmrân Sûresi: 31 Süleyman Kösmene