“Sana hep o kadar güvenip yaslanmışım ki, değil yürümek ayakta bile duramıyorum artık. ‘En güzel bestem’ dediğin beni babacığım çoook üzüyorlar. Senin yanında hazırolda duranlar kral oldu. Tam yerinde bir atasözü; öküz öldü ortaklık ayrıldı. Bir saat kalkıp gelsen, anlatsam sana yine, beni kurtarsan onlardan. Elimi tutup çocukken düştüğümde yaptığın gibi ayağa kaldırsan beni. Çok ihtiyacım var.”
En iyi site deneyimi sağlamak için çerezlerden faydalanıyoruz. Sitemizi kullanmaya devam etmeniz gizlilik politikamızı kabul ettiğiniz anlamına gelmektedir. Detaylar
